Kraków - małopolskie

Misza ma około dwóch lat, a jako mix labradora jest duży, masywny i łagodny jak pluszowy miś z bajki dla dzieci. Pół roku mieszkał pod drzewem w jednej z podkrakowskich wsi, gdzie porzucił go właściciel i gdzie pies postanowił czekać wiernie i cierpliwie, udowadniając przysłowiową psią wierność i tę naiwność, jaką mają prostoduszne istoty, niemogące zrozumieć, że nie wszyscy są równie dobrzy jak one. Życie zawdzięcza jednej pani, która go dokarmiała i pod domem której nieraz koczował, dziwiąc się, że jej psy nie chcą się z nim bawić, lecz go atakują. Z wdzięczności odprowadzał ją na przystanek, skąd dojeżdżała do pracy.
I właśnie tam pewnego dnia usłyszała rozmowę mężczyzn planujących, by dragami „załatwić psa”, „niech dzieci nie starszy, gdy będą stąd od września jeździły do szkoły” – dodali. „Jak na ironię - opowiada osoba, która pomogła Miszy - on wyjątkowo lubi dzieci i ma do nich wielką cierpliwość, zresztą jest w ogóle bardzo spokojny i opanowany. Pewnego razu zupełnie obce dziecko podbiegło do niego nagle w parku i prawie na nim siadło, a on nic, stał spokojnie i wyglądał na bardzo zadowolonego. Nieraz zaglada do wózków, ku uciesze siedzących w nich maluchów, a na tej wsi, gdzie tak długo tkwił, często dołączał do rodziców idących z dziećmi na spacer. Chciał się przykleić tak bardzo do kogoś, przymilał się, bo to taka psia przylepa”.
Pies jest zaszczepiony, odrobaczony, ładnie chodzi na smyczy, zostawiony w mieszkaniu nie demoluje i zachowuje czystość, może mieszkać domu, gdzie są inne zwierzęta: zarówno psy, jak i koty.