Bogatynia - dolnośląskie

"Jestem Szarif to moje schroniskowe imię i jest bardzo piękne.
Mam 3 latka. Jestem bezdomniakiem, śmietnikowcem który miał umrzeć.
Kiedy Basia ze schroniska mnie zobaczyła nawet nie miała siły płakać.
Zaklęła szpetnie i wezwała weterynarza.
A weterynarz jak już mnie naszprycował zastrzykami i nawodnił, popatrzył smutno i powiedział:
"to wszystko na nic, on do jutra odejdzie"
A ja na przekór losowi i dla przyjemności Basi żyję.
Chodziłem w kubraku, a Ona przynosiła mi 4 razy dziennie jedzenie, głaskała i mówiła ciepłym spokojnym głosem.
Robiła opatrunki na poranione łapy i ogon, ciągle myła i wycierała do sucha podłogę abym nie złapał jakiejś choroby.
Nawet katar mógł mnie wtedy zabić, taki byłem słaby i wycieńczony.
Dzisiaj już jestem zdrowy, nabrałem ciałka, na nogach mam już tylko malutkie pięknie gojące się ranki, a nie kratery z dziurami.
Daję jej za to buziaki codziennie i wołam a Ona do mnie przychodzi, wyprowadza na spacer, przynosi jedzenie.
Ale ja wiem że Ona jest potrzebna innym biedakom w schronisku, ciągle przybawają nowe, tak samo skrzywdzone i poranione jak ja kiedyś.
A ja powinienem zrobić dla nich miejsce i iść już do domku"

Szarif żyje i ma się dobrze, pierwszy spacer po 2 miesiącach leżenia na izolatce
i pierwsza radość ze śniegu.
Jest ufnym, spokojnym i bardzo łagodnym psem.
Teraz potrzebuje już tylko domu, który go pokocha najbardziej na świecie i ludzi którzy już nigdy go nie opuszczą,
nie wyrzucą przy okazji świątecznych porządków jak zbędny mebel.
Jest już zaszczepiony i odrobaczony, niebawem będzie wykastrowany.