Leszno - wielkopolskie

Truśka jest szczególnym psiakiem i potrzebuje szczególnego domku – odpowiedzialnego i pełnego miłości.

Trusia to około roczna mała sunia w typie, powiedzmy, miniaturki labradora :) waży około 10 kilogramów, sięga do pół łydki.
Po długiej chorobie i walce o uratowanie łapki, Truśkowa łapinka musiała być amputowana.
Po operacji dziewuszka szybko doszła do siebie, powiem więcej – rozpoczęła nowe życie :) nadrabia zaległości w bieganiu – jest ja latający pies :)
Jest młodziutką sunią, energiczną, ale też bardzo łasą na pieszczoty i przytulanki – takie żywe sreberko. Ogonek trusiowy działa, jak wiatraczek – nigdy nie przestaje merdać.
Jest bardzo mądra, czasem troszkę uparta, ale to jeszcze młodziutki psiak.
Trusia to świetny pies stróżujący :) broni posesji i swojego ogrodu, obszczekuje intruzów, jest bardzo czujna.
Wielką przyjemność sprawia jej baraszkowanie w ogrodzie i lubi spędzać czas na świeżym powietrzu. Dlatego, szukam dla dziewuszki najchętniej domu z ogrodem, żeby mogła się dziubelka realizować :)
Bardzo pomaga we wszystkich pracach ogrodowych – pomaga wyrywać chwasty, sprzątać patyki i kopać. Bawi się bardzo chętnie i wszystkim – sama sobie wybiera zabaweczki, na dworze goni listki, przynosi gałązki, rzuca kamykami i sama je później zbiera. Uwielbia kosteczki i smaczki – wszelkie.

Dogaduje się z psiakami, ale małe psiaki ją wnerwiają – nie gryzie, ale też nie szuka wśród nich przyjaźni. Woli duże psiaki i baraszkuje z nimi najchętniej. Stosunek do kotów nie jest sprawdzony, ale coś mi wygląda na to, że nie będzie pałała wielką miłością. W stosunku do dzieci psiak doskonały. Na smyczce na razie chodzi tak, jak jej się podoba – jest młodziutka, po operacji nadrabia braki w harcach i bieganiu, smyczka ją ogranicza …
Trusiaczek po operacji dochodzi do siebie, chciałabym dać jej trochę wolności, chciałabym, żeby się odstresowała, bo przed nami jeszcze sterylizacja, po której Trusia będzie gotowa do adopcji.

Dzieciństwo miała podłe … w końcu znaleziona na skwerku trafiła do schroniska w Pudwągach. Okazało się, że przednia trusinowa łapina jest niesprawna – postawiono diagnozę – wysoko zerwane nerwy. Pracownikom schroniska los Trusi nie był obojętny, zaczęli ogłaszać sunię i szukać dla niej pomocy.
Mimo, że ratowanie łapki Truśki było przedsięwzięciem graniczącym z cudem, podjęłam wyzwanie. Przez cztery miesiące leczenia i rehabilitacji … cud się nie wydarzył …
Trusia przeszła operację, ranka pięknie się zagoiła, a sunieczka dostała wiatru w żagle :)
Zaczął się nowy etap w jej krótkim życiu. Trusia nabrała wigoru, poczuła się wolna – w końcu nic jej nie przeszkadza w bieganiu, hasaniu i wariowaniu.

Trusieńka szuka domku i człowieka najwspanialszego – takiego na zawsze … takiego, który już nigdy nie pozwoli jej skrzywdzić, takiego, który otoczy ją ciepłem i miłością.