Warszawa - mazowieckie

Edyp mimo niemal całkowitej utraty wzroku, mimo, porzucenia i zapomnienia nadal wierzy. To psiak, który we wszystkim znajduje dobre strony. Urodzony optymista doceniający jak nikt inny każde doznane dobro, każde ciepłe słowo i wyczuwający choćby najcichszą nutkę sympatii..
Edyp miał kiedyś dom, a dokładniej, podwórko. Prawdopodobnie nie cierpiał ani głodu, ani zimna. Niestety, tylko do czasu, aż znalazł się na jego miejsce atrakcyjniejszy piesek; ładniejszy, młodszy i, przede wszystkim, widzący. Wtedy opiekun wywiózł go daleko od domu i porzucił. Klasyczny przypadek: pies błąkający się przy drodze - tym razem jednak, pies niemal ślepy, ze znikomą szansą na przeżycie...
Szczęściem w nieszczęściu można określić przypadek, gdy w miejscu koczowania Edypa zdarzyła się stłuczka samochodów. Przyjechała policja, a ponieważ pies przeszkadzał w „przeprowadzeniu czynności” został przywiązany przez policjanta do słupa… Po kilku godzinach wszyscy odjechali, a pies został – przywiązany, więc przynajmniej niezagrożony potrąceniem przez samochody.. ale: bez jedzenia, bez wody.. Dopiero po trzech dniach ulitowała się nad nim dobra dusza i przywiozła przestraszonego, ale szczęśliwego Edypa do Fundacji. Jak przyjechał, tak został – bezskutecznie szuka kochające domu, wita radośnie wszystkie przybywające do nas osoby, prosi o spacer, podstawia wytęskniony łebek pod pieszczące dłonie..
Może znasz kogoś, kto czuje się samotny jak on? Kogoś kto potrzebuje przyjaciela?
Edyp nie jest wymagającym psiakiem – zadowoli się nawet ciepłą budą w kąciku podwórka (bez uwięzi!). Byleby miał swojego człowieka, byle był kochany – tym razem na zawsze. Waży około 25kg. Jeśli nie liczyć nieuleczalnej degradacji siatkówki, jest zdrowy. Jest też zaszczepiony, zachipowany i wykastrowany. Przyjazny, spokojny i pogodny. Uwielbia spacery. Lubi inne psy, akceptuje koty. Prawdziwy psi ideał.
(Przebywa w przytulisku w okolicach Radzymina)