Łódź - łódzkie

Nazwali mnie Elwirka. No, przynajmniej raz zrozumieli ludzie, co do nich mruczę. Bo ostatnio nie było z tym najlepiej.
Znam życie. Sporo już widziałam. Najwięcej w ostatnich tygodniach. Miałam dom. W innym życiu. Nie ma co wracać do przeszłości. Było, minęło. Jest dziś.
Dziś siedzę sobie w klateczce w takim miejscu, co je nazywają schronisko. Nie jest najgorzej. Mam mięciutkie posłanko z mięciutką poduszką, są miseczki z wodą i jedzonkiem. A jednak trochę się boję. Przyszłości się boję.
Z mojej klatki widzę inne klatki z kotami, hol, jeden boks, drzwi. Tymi drzwiami wchodzą i wychodzą ludzie. O czymś rozmawiają, zaglądają do klatek, czasem pogłaszczą któregoś z nas. Niektórzy ludzie wychodzą, jak weszli, inni zabierają jakiegoś szczęściarza. Wiem, co to znaczy - zabierają go do domu, do siebie, żeby mieć kogo kochać.
Patrzę i czekam. Jeszcze wierzę, że do mnie też uśmiechnie się szczęście. Że jakiś człowiek podejdzie, pogłaszcze i nie będzie mu przeszkadzało, że jestem tylko zwykłym biało-burym kotem w słusznym wieku. Bo będę tym wybranym i jedynym. I znów będę mieć kogo kochać i dla kogo mruczeć kołysanki i pobudki.

Widzę ten moment w swoich kocich snach. I to są najlepsze chwile mojego obecnego życia.

Elwirka jest przemiłą biało-burą koteczką w dojrzałym wieku. Tylko ząbki ma z kamieniem, brzydkie, do oczyszczenia, dlatego tak trudno określić jej wiek. Może mieć lat 8 ale i 10. Połowa kociego życia. Nie znamy jej przedschroniskowej przeszłości. Po zachowaniu - w pełni domowy kot, który wie, co to kuweta, posłanko, sucha karma. Jest delikatna, spokojna, cicha i bardzo spragniona ludzkiego towarzystwa.
Jest też zaczipowana, zaszczepiona, odrobaczona. Przed adopcją zostanie wysterylizowana.

Schronisko czynne jest dla adoptujących od wtorku do czwartku w godz. 12.00 - 17.00, w soboty i niedziele w godz. 10.00 - 14.00.
Przy adopcji wymagane jest posiadanie zamykanego transportera, dowód osobisty, pobierana jest też opłata stała w wysokości 36,- zł