Łódź - łódzkie

Nie przeczytacie tu o chorobie. Nie przeczytacie o łańcuchu, o przemocy, o głodzeniu.
Poznacie historię, być może jak wiele innych. Poznacie historię Maxa...
Co czuje pies, gdy traci dom- jedyny dom, jaki znał?...gdy jego Oknem na świat stają się KRATY?
Co czuje,gdy traci jedną- jedyną istotę, która trzyma go jakoś "w jednym kawałku"?...
Max trafił do schroniska ok. 1,5 roku temu. Trafił razem ze swoją mamą Knypką. Od zawsze byli nierozłączni...
Miał ją- miał kogoś, z kim dzielił smutki. Jednak niebawem i ona została mu odebrana.
W schronisku rozdzielono mamę i syna. Knypka jakoś funkcjonowała, Max ciężko przeżył rozłąkę. Z czasem Knypka znalazła domek, a Max? Max wciąż siedzi przy kratach...
To widok nie do zniesienia... Mam wrażenie, że z dnia na dzień jest z nim gorzej...
Gdy przekładam dłonie przez kraty, by podarować mu odrobinę dotyku, Max powoli opiera główkę na ręce, zamyka oczy i wtedy to słyszę- to nie mruczenie, to nie wycie, ale brzmi jak krzyk rozpaczy...Dźwięk, który rozbrzmiewa w mojej głowie, nie daje spokoju...
Max to malutka, delikatna kuleczka- nasz kochany, schroniskowy Grubcio.
Pieszczoch z niego niemożliwy, korzysta z każdej okazji, by zbliżyć się do człowieka. Na spacerze przystaje co kawałek, pokłada się i nadstawia do głaskania :)
Bez problemu dogada się z innymi zwierzęcymi domownikami.
Taki uroczy, niewielki, potulny i do tej pory nie opuścił bram schroniska.
Podarujmy mu wolność!
Rok urodzenia: 2009 (luty)
ROZMIAR (S/M/L/XL): M
KASTRACJA: tak
ZASZCZEPIONY: tak
ODROBACZONY: tak
CZIP: tak