Łódź - łódzkie

Są ludzie, którzy nie powinni mieć zwierząt. Nigdy. Przenigdy. Pod żadnym pozorem. Nawet najmniejszych.
Na takich niestety ludzi trafiał dotąd Rocky.
Jego krótkie - ok 1,5-roczne życie to pasmo krótkotrwałych nadziei - i wielu, wielu rozczarowań. Jako szczeniak miał dom i chyba nawet był przez chwilę kochany - krótkie to były chwile niestety - jego pani urodziła dziecko i Rocky przestał być kochany - zaczął przeszkadzać. Trafił do innej pani. Pani go jednak też nie chciała - pies to tylko kłopot i niepotrzebne wydatki - Rocky spędzał więc dni na ulicy, a noce na wycieraczce pod drzwiami swoich "opiekunów"... Aż w końcu zaczął być przez nich przepędzany...
Nad losem biedaka zlitowała się pewna starsza Pani - sama biedna i schorowana, sama mająca już sunię staruszkę i ledwie wiążąca koniec z końcem... Nie mogła patrzeć na porzuconego psiaka - zaczęła go dokarmiać i dała tymczasowy dach nad głową... A Rocky odżył...
Rocky nie jest dużym psiakiem - średniego wzrostu, o zgrabnej sylwetce, ślicznym pyszczku i pięknych brązowych oczach. Rocky jest wykastrowany, zaszczepiony i zaczipowany. Nie przepada za kotami i innymi psami - toleruje za to i dogaduje się z suczkami. Nie potrafi zbyt wiele... nikt dotąd nie zadał sobie trudu nauczenia go czegokolwiek - ale to mądry psiak - i jeśli tylko ktoś będzie chciał z nim popracować - znajdzie w Rockym pojętnego i chętnego ucznia. Przy pierwszym kontakcie Rocky jest lekko zalękniony - ale kiedy już zaufa - jest oddany i wierny. Potrzebuje domu pełnego miłości, w którym wreszcie zrozumie, że człowiek nie porzuca, że kocha i oddaniem odpłaca za oddanie.