Warszawa - mazowieckie

FOKSIK Maleństwo, co waży niewiele ponad 5 kg, szuka domku
Jestem Foksik-pies na schwał!
Kiedy zaszczekam będziesz się bał, kto mnie zobaczy zaraz ucieka a raz pogoniłem nawet dzika!
Tak o sobie psiak ten sądzi, my widzimy jakże błądzi:
Foksik-piesek kanapowy, słodziak cudny kompaktowy
Los maluszka nie rozpieszczał- pierwszy pan jak już go nie chciał, to przywiązał w autobusie i zostawił w nocnym kursie....
Drugi nad nim się zlitował, domek ciepły ofiarował, lecz,niestety, osierocił- Foksik znów do schronu trafił....
Teraz mieszka w hoteliku gdzie przyjaciół ma bez liku razem z nimi dokazuje, lecz człowieka poszukuje...
Kiedy się wdrapie na kolanka i łepek podstawia do mizianka wpatruje w ludzia wierne ślepka- taka to z niego słodka przylepka
Siedział cichutko w kąciku…
Bez szczeknięcia, warknięcia, machnięcia ogonkiem.
Jakby nie nasz Foksik. Zawsze dzielny, zawsze pierwszy przy kratach, zawsze dający sobie radę z dużo większymi psiakami. Co się stało? Przecież… to nieprawdopodobnie, niepodobne do niego.
Czy już miał dość? Czy już stracił nadzieję? Że w końcu, że może, że nareszcie ktoś go zauważy? Wypatrzy? Zabierze do domu?
Ile znieść może maleńki psiak? Okruszek?
Ile minut, godzin, miesięcy i lat w schronisku? Tak lat. To już 2 rok…
Czy pozwolimy na to, żeby Foksik przegrał najważniejszą bitwę? Dopuścimy do Waterloo Foksika? Skażemy go na wieczne wygnanie na wyspie Św. Heleny?
Foksik to maleńki psiak, o wielkim serduchu i wielkiej odwadze. Nie poddał się po porzuceniu, dzielnie zniósł śmierć następnego Pana i powrót do schronu.
Historia naszego maleństwa:
Mieliśmy już psa, który jeździł koleją. Mamy teraz psa, który jeździł autobusem. Foxika znalazł na krańcówce autobusu nr 3 kierowca. Był zaplątany w smycz i przywiązany z tyłu autobusu do siedzenia. Nie wyglądało to na to, że sam wsiadł za ludźmi do auta! Wygląda na to, że tego maleńkiego psiaka, ktoś w tym autobusie z premedytacją porzucił. Foxik jest rudy jak lis i maleńki, waży zaledwie ok. 5 kg. Ociupinka początkowo była przerażona sytuacją w jakiej się znalazła czyli porzuceniem, schroniskiem, brakiem Pana. W tej chwili uwielbia siedzieć na kolanach i się przytulać. Jest szybki jak pchełka, energiczny, wesoły.
Niestety, to nie koniec pasma nieszczęść. Adoptowany, przeżył śmierć swojego nowego Pana - znowu schronisko.
Kolejna adopcja - kolejny powrót.
Ile jeszcze zniesie to maleńkie ciałko?
Po dwóch latach postanowiliśmy go zabrać ze schroniska i od 22 czerwca 2014 r. Foksik przebywa w cudownym hoteliku. Mieszka w domku, ale ma do dyspozycji podwórko i masę kolegów i koleżanek. Ma 4 lata, jest wykastrowany, zaszczepiony i zaczipowany.