Kozienice - mazowieckie

Stał na chodniku przed moim domem i głośno miauczał z przerażenia.
Maleńki, około 7-tygodniowy kotek. Wzięty na ręce – natychmiast się
przytulił. To nie bezdomna przybłęda, tylko zabrany matce-kocicy i
podrzucony pod dom, w którym żyją inne dorosłe koty – domowy
kociaczek. Ofiara wiejskiej mentalności bezmyślnego rozmnażania
zwierząt i pozbywania się ich w okrutny sposób.
Mógł zginąć w paszczach wałęsających się psów lub wpaść pod
samochód. Na szczęście głos przerażonego kociaka był na tyle
donośny, że wyjrzałam przez okno.
Mieszka u mnie od kilku dni. Został obejrzany przez weterynarza.
Odrobaczony. Jest zdrowy. Za 10 dni zostanie zaszczepiony.
Pogodny, zabawowy kociak, przytulaśny i mruczący. Bardzo czysty. Po
każdym posiłku dokładnie pucuje sobie pyszczek. Od początku wiedział
do czego służy kuweta.
Początkowo bał się dorosłych kotów, jeżył się, prychał. Teraz
próbuje bawić się z nimi. Na psa nie zwraca uwagi. Na imię ma Gustaw
(Gucio), ale nie zdążył się jeszcze przyzwyczaić do swojego imienia,
więc można mu je zmienić.

Gucio szuka prawdziwego domu, gdzie nie będzie jednym z wielu kotów.
Kocha ludzi i chciałby mieć ich tylko dla siebie.

Gucio mieszka teraz w okolicach Kozienic, ale jeśli znajdzie Dobry Dom
mogę dowieźć go do tego Domu w promieniu około 100 km, np. w okolice
Lublina, Sandomierza, Radomia, Warszawy.