Flora i fauna - mazowieckie

Freeka poznałam jakieś 3 lata temu - piękny i żywiołowy, zaprzyjaźniony ze swoim schroniskowym opiekunem. W klatce "friknięty" - kręci się w kółko lub wyskakuje w górę, zamiast jak inne psy stać, merdać ogonem i szczekać. Czy to przez zachowanie w klatce nikomu się nie spodobał? Czy ma taką straszną opinię wśród innych pracowników (ten zaprzyjaźniony już nie pracuje...), że zniechęcają chętnych? Czy po prostu ma takiego pecha?
Nie wiem.
Wiem, ze to cudowny, piękny pies. Nie polecam go do dzieci ani do innych psów, bo nie jestem pewna, jak zareaguje. W stosunku do mnie zachowuje się zawsze nienagannie, ani śladu agresji. Jest dużym, energicznym i raczej dominującym zwierzakiem - takim jakich tysiące żyją sobie szczęśliwie w domach lub jako burki podwórkowe. Mam nadzieję, że i Freek w końcu znajdzie swój kąt na ziemi.



Freek to cudowny pies, moja schroniskowa miłość. Jest piękny, duży, smukły i zgrabny, ma miękką, jedwabistą sierść. Ma też wspaniały charakter - w stosunku do swoich ludzi jest bardzo serdeczny, ale nie nachalny. Jak na swój rozmiar potrafi być bardzo delikatny, uważa, żeby nie zrobić człowiekowi krzywdy, wybiegany nie ciągnie na smyczy (niewybiegany niestety potrafi). Spacery z nim to przyjemność Energiczny, pełen życia, zawsze chętny na spacer. Być może jest mieszańcem rasy golden retriever - uwielbia wodę, nawet jeśli jest to tylko większa kałuża.

W swoim malutkim schroniskowym boksie zachowuje się trochę jak "friknięty" - kręci się w kółko albo skacze w miejscu w górę. Takie zachowanie odstrasza, a przecież to tylko wyraz nadmiernej energii, która ma zbyt mało okazji, by znaleźć ujście.
Freek dobrze by się czuł mając do dyspozycji teren, który mógłby patrolować. Gdyby miał zamieszkać w mieszkaniu, niezbędna będzie odpowiednia dawka ruchu w postaci długich spacerów.
Za dom Freek odwdzęczy sie psią miłością i swoim pięknym uśmiechem. Najważniejsze, by miał wreszcie swego człowieka. [/COLOR]