Olsztyn - warmińsko-mazurskie

W olsztyńskim schronisku wegetują od lat dwa leciwe kocurki. Ich wiek i brzydota sprawiły, że stały się niewidzialne dla odwiedzających. Zapewne miały kiedyś dom i właściciela. Klakier (14 lat, w schronisku 4 lata, kiedyś czarny z białymi skarpetkami, dziś wyrudziały, kolor skarpetek – trudno powiedzieć). Filuś (13 lat, w schronisku 3 lata, kiedyś biały z niewielkimi czarnymi znaczeniami, skrócony ogonek, dziś – kolor trudny do określenia, pozostał tylko skrócony ogonek). Klakier wycofał się już dawno. Stracił nadzieję. Filuś jeszcze zabiega o uwagę. Jak długo? Bardzo traci na wadze.

Proszę pochyl się nad jednym z nich. Każdego dnia będzie dziękował za to, że go kochasz. Pomimo swej ułomności – starości, bo przecież w kulcie młodości i piękna, tak postrzegamy starość, mają w sobie jakąś dziwną kocią magię, która sprawi, że życie z nimi będzie cudowne. Prawdą jest iż, ich życie wymaga od opiekuna większej troski i uwagi, ale za to każdy dzień spędzony z takim kotem jest niezapomniany.
Pokochaj chociażby jednego z nich takim jakim jest i stwórz mu ciepły dom. Ciepły dom na jesień życia.