Warszawa - mazowieckie

Wienio to kotka daleka od ideału. Po pierwsze: jest zwykłą burą kotką.
Szczupłą, ładną, młodą, ale najzwyklejszą. Po drugie - nie jest przylepą. Swoich względów udziela bardzo oszczędnie. Niektórzy nasi goście nigdy jej nie widzieli, choć jest w domu tymczasowym już od miesięcy. Nam też nie zawsze daje się dotknąć, a zapakowanie jej do weterynarza to długa i ciężka przeprawa. Za to w stosunku do innych kotów jest przyjazna.

Po trzecie - zdarza jej się nasikać w zrzuconą na podłogę ścierkę czy ręcznik. Na pościel też kiedyś nalała. Nie wiem, skąd to się bierze - takie koty chyba po prostu się zdarzają. Za to kanapa jest zupełnie bezpieczna i reszta mieszkania też - sika tylko na szmatki. Sypialnia jest przed nią zamknięta, a ręczniki przypięte klamerkami - u nas to rozwiązuje kwestię. Nie mając do dyspozycji żadnych szmatek, grzecznie załatwia się do kuwety.

To koniec zarzutów. A jeśli chodzi o zalety - kotka jest wesoła, niekłopotliwa, po wyleczeniu chorób z którymi do nas trafiła już nie choruje. Ma zrobione testy na FIV i białaczkę z wynikiem ujemnym. Jest wysterylizowana i zaszczepiona. Uwielbia przesiadywać na balkonie (zabezpieczonym oczywiście) i oglądać ptaki. Jest młoda - urodziła się około grudnia ubiegłego roku. Myślę, że w spokojnym, cierpliwym domu zrobiłaby dalsze postępy, jeśli chodzi o przyjaźń z ludźmi. Nie tracę nadziei na to, że znajdzie się ktoś, dla kogo ta niezależna istota stanie się ważna i potrzebna.