Szczecin - zachodniopomorskie

Pewnego dnia w lecznicy zjawił się kociak z domniemaną właścicielką, która się go wypierała. Przyniosła go do uśpienia bo coś się z nim stało i jest „zepsuty”. Zostawiła malca w gabinecie i nie czekając na opinię weterynarza rzuciła „zróbcie co z nim chcecie”. Ale cóż się kryje się pod pojęciem „zepsuty”. ? Maluch w chwili badania miał zupełnie bezwładną tylną łapkę, po prostu wisiała. Do tego nie wiadomo jakie obrażenia wewnętrzne. Kobieta zostawiła malucha i poszła w swoją stronę. „Zróbcie z nim co chcecie”. Zabrałam maluszka ze sobą na prześwietlenie. Stwierdzono złamanie kości miednicy przy prawej panewce. Najprawdopodobniej odłamek kości uciska na nerw, stąd brak normalnego funkcjonowania łapki. Nie stwierdzono obrażeń wewnętrznych. Najgorsze co mogło spotkać malucha to amputacja łapki. Trójłapki też potrafią być szczęśliwe. Od momentu badania wiele się zmieniło. Po pierwsze kociak chce żyć i każdego dnia walczy o swoją przyszłość. Viktor bardzo szybko odnalazł się w nowym miejscu. Brak czucia w łapce nie przeszkadzała mu w normalnych codziennych czynnościach. Poruszał się na trzech a czwartą ciągnął za sobą, bo nie miał innego wyjścia. Wizyty w gabinecie weterynaryjnym bardzo mu pomogły. Po ponad tygodniu mały zaczął opierać się na tej łapce. Ślizgał się na niej bo tak było mu wygodniej. Kiedy zaczął stawiać pierwsze kroki niedowierzałam. Przecież on był spisany na straty. Wystarczyło tylko dać mu szansę na to aby mógł dojść do siebie po tym urazie. Wg weterynarza kociaka ktoś nadepnął lub uderzył, obrażenia nie wskazywały na wypadek z udziałem pojazdu. Od miesiąca jesteśmy regularnymi klientami w gabinecie weterynaryjnym. Przez ten czas maluch otrzymał aż 80 zastrzyków poprawiających unerwienie oraz całe serie witamin. Z racji tego, iż codzienne wizyty narażają malucha na kontakt z innymi, nierzadko chorymi kotami, został on zaszczepiony. Niestety u malucha wyszły dodatkowo zmiany skórne, które wymagają nowych preparatów oraz tabletek. To wszystko podnosi już i tak wysokie koszty leczenia, na którego szybkie zakończenie nie ma szans: przed nami kolejny miesiąc. Po mimo to rachunek za leczenie szybko rośnie. Jako jego opiekunka nie potrafię spojrzeć mu w oczka i powiedzieć "nie możemy kontynuować tego, co zaczęliśmy, bo brak na to funduszy". Serdecznie prosimy Państwa o wsparcie w postaci cegiełki. Liczy się każda, nawet najmniejsza wpłata, dzięki której będziemy mogli pokryć koszty leków. Dla Państwa to tylko kilka złotych, dla Viktora - szansa na dojście do pełnosprawności i życie, na jakie zasługuje.