Poznań - wielkopolskie

Cześć, mam na imię Axel.
Jestem ok. 2 letnim czarnym kawalerem w typie labradora.
Chciałbym podzielic się z Wami swoja historią...
Historią, która niema do tej pory "happy end-u" :(
Gdzieś około wrzesnia ubiegłego roku zostałem bezdusznie oddany do schroniska :(
Znudziłem się? Przestano mnie kochać?
Znalazłem się w tym okropnym miejscu, gdzie słabszy przegrywa...
Czasami nawet swoje życie...
Byłem potulny i z dnia na dzień coraz to bardziej zrezygnowany.
Nie podchodziłem do krat i nie machałem ogonem jak inne psy.
Nawet nie mogłem codziennie zjeść normalnego posiłku
Dlaczego? Bo sie bałem i przegrywałem próbe podejścia do miski...
Tak trwałem aż do marca.. Nikt sie mną nie interesował :(
Jednak w marcu usmiechnęło się do mnie szczęście.
Wolontariuszki o złotym sercu zabrały mnie z tego piekła i przewiozły do hoteliku pod Poznaniem.
Przejechałem ponad 300km by spróbować na tym terenie znaleść domek...
Dostałem własna obrożę, legowisko i po raz pierwszy w życiu dużo miłości...
Zostałem wykastrowany i zaszczepiony.
Wylansowałem sie nawet w ogłoszeniach na wileu portalach.
Niestety... do tej pory nikt mnie nie pokochał :(
Dlaczego? Przeciez już dawno powinienem mieć swój domek !
Owszem, trochę ciągnę na smyczy... ale to dlatego, że jestem nie wybiegany i nikt mnie nie nauczył dobrego zachowania :(
Nie jestem agresywny.
To, że nie z każdym samcem sie lubie to już męska natura
Ale...dziewczyny to uwielbiam :)
Czy nie masz domku z terenem, którego mógłbym popilnować?
Dzieci - z którymi uwielbiam sie bawić?
Wiele nie wymagam...
Tylko PODARUJ mi DOM... TEN JEDYNY...NA ZAWSZĘ...
Twój Axel