Bełchatów - łódzkie

Amik latami był psem bezdomnym, niczyim.. . Mieszkał na jednym z dużych osiedli a jedynymi nieodłącznymi towarzyszami jego życia były Głód, Zimno i Samotność. Jedynym dobytkiem – wolność okraszona przelotnym kontaktem z człowiekiem, zabawą z dziećmi, kawałkiem chleba.. . Jego namiastką domu było całe osiedle i setki mijających go ludzi, których codziennie witał, prosił o pogłaskanie, o jedzenie, którym był wdzięczny za każdą chwilę uwagi. Niestety zabrakło tego jedynego człowieka, który ofiarowałby Amikowi kawałek miejsca w swoim domu i sercu.. . Nie zabrakło natomiast ludzi, którym Amik zaczął przeszkadzać i Amik po siedmiu latach trafił do schroniska.. . ZABRANO MU WOLNOŚĆ I WIARĘ W LUDZI. Przerażony, zagubiony Amik 1, 5 roku spędził w ciemnym, ciasnym, blaszanym boksie. Świat Amika, pozbawiony nawet promieni słonecznych, skurczył się do rozmiarów budy.. Przerażenie ustępowało zwolna rezygnacji.. . Nie było nikogo kto rozpaliłby iskierkę nadziei.. Tygodnie i miesiące odmierzało jedynie oczekiwanie na litościwą śmierć. I znowu człowiek zadecydował wbrew woli Amika – jednak tym razem ludzie o wielkich sercach postanowili, że Amik będzie żył, że dane mu będzie poznać życie u boku człowieka. Skrajnie wycofanego i zrezygnowanego Amika wolontariusze musieli wynieść z kojca w budzie.. . Miał zupełnie zwiotczałe, w zaniku, mięśnie tylnych łap, nie potrafi nawet załatwić się jak pies.. . Amik jest bardzo mądrym, łagodnym, przyjaznym, starszym psem. Przebywa obecnie w domu tymczasowym gdzie dzięki troskliwej opiece odzyskał sprawność fizyczną i chęć do życia. Uwielbia dzieci, cieszy go kontakt z człowiekiem, bardzo lubi wolne spacerki. Zgadza się z innymi psami. Cierpliwie znosi wszelkie zabiegi pielęgnacyjne:) Amik wiele w życiu wycierpiał, w jego cudnych oczach odbija się głęboka mądrość właściwa osobom, którym los nie skąpił doświadczeń, ale rezygnacja ustąpiła miejsce nadziei i wdzięczności.. . Szukamy dla Amika domu, bezpiecznej przystani, w której przeżyje ostatnie lata otoczony troską i miłością – godnie – jak czująca istota, jak największy przyjaciel człowieka. . . . łódzkie