Szczecin - zachodniopomorskie

Mila to kotka, która przebywała w schronisku. Była w bardzo złym stanie psychicznym i fizycznym. Nie podnosiła się, nie reagowała na zawołanie, nie miała ochoty jeść- ona po prostu straciła nadzieję. Kotka straciła kontrolę nad swoim ciałem to największy cios dla kota, który całe życie wiódł na wolności. To smukłe ciałko wydaje się być zdeformowane i niepełnosprawne. Lewa końcówka łapka jest wygięta, niesprawna i obumarła. Jej tylna łapka również odmawia posłuszeństwa, stópka zawija się pod łapę i nie pozwala na stabilne poruszanie się. Kilkanaście razy dziennie ktoś miotał się obok zardzewiałej i miniaturowej klatki, ale nikt nie widział wyjścia z tej sytuacji. Padły dwie propozycje dom tymczasowy lub eutanazja. Potrzebny jest zabieg ratujący życie. Tylko amputacja łapki wchodzi w grę, ale niestety w takich warunkach nie ma na to szans. Kotka nie może powrócić do dotychczasowego środowiska, ponieważ tylna łapka będzie ocierać o podłoże tworząc rany a w konsekwencji infekcje. Jedyne, co może ją uratować teraz to dom tymczasowy, który otoczy ją opieką po zabiegu. Na całe szczęście w czwartek raz na zawsze czarno-biała dziewczynka opuściła schronisko. Trafiła pod troskliwą opiekę naszych weterynarzy, którzy nie czekali ani chwili z pomocą. Jeszcze tego samego dnia trafiła na stół operacyjny, konieczna była amputacja całej łapki. Można odetchnąć, wszystko przebiegło zgodnie z planem. Przez kolejne 48 godzin kotka została pod obserwacją. W sobotę udałam się na ponowne spotkanie z kotką. Tym razem zaproponowałam jej odwiedziny u mnie. Z lekką obawą weszłyśmy obie do domu. Jak kotka zareaguje na otwartą przestrzeń? Czy nowe otoczenie spodoba się jej? Już w pierwszych minutach byłam nią zauroczona. Pomijając jej wyjątkową urodę, jej charakter wywarł na mnie ogromne wrażenie. Jeszcze nigdy nie widziałam, tak otwartego i kochanego kota, (który całe swoje życie wiódł na wolności). Wiedziałam, że nasza współpraca na drodze do jej lepszej przyszłości będzie przebiegać idealnie. Kotka dostała na imię Mila od milusińskiej, ponieważ najchętniej spędzałaby czas jak najbliżej człowieka. Uwielbia być głaskana i do tego wyczynia przeróżne akrobacje, aby zachęcić do dalszych pieszczot ze strony człowieka. Kotka jest bardzo dzielna, stara sobie radzić ze swoją niepełnosprawnością, tak naprawdę wszystkiego uczy się na nowo. W chwili obecnej ma specjalnie przystosowany pokój, wyścielony miękkimi kocami tak, aby zaoszczędzić jakichkolwiek urazów podczas poruszania się. Wygraliśmy tą nierówną walkę z czasem. Kotka żyje, jest bezpieczna i w spokoju może dochodzić do siebie. Pomimo tego połowicznego zwycięstwa potrzebujemy wciąż Państwa wsparcia. Przed nami długa droga leczenia i wiele wizyt w gabinecie weterynaryjnym. Gdy tylko kotka dojdzie do siebie po zabiegu czeka nas rehabilitacja tylnych łapek. Z tym wiążą się kolejne koszty. Życia Mili nie da się wycenić, ale środki, dzięki, którym będzie żyła tak. Koszty zabiegu, kuracji antybiotykowej, kuracji poprawiającej unerwienie, witaminy oraz pełnowartościowa karma. Są to koszty, z którymi dzisiaj musimy się zmierzyć. Oczy kotki rozbłysły nadzieją. Nie możemy jej powiedzieć, że tylko brak pieniędzy sprawdza, że nie jesteśmy pewni czy wszystko się uda. Wierzymy, że z Państwa pomocą uda się odmienić los kotki. Każda Państwa cegiełka to jeszcze jedna iskra w oku tej przepięknej kotki.