Flora i fauna - mazowieckie

W majowy, bardzo mokry i zimny wieczór Lucynka wskoczyła w ramiona mojej córki. Mała płakała gdzieś w krzakach wołając o pomoc .Obie przyszły do domu brudne i mokre. Lucyna nie tylko była mokra i zszargana. Była przeraźliwie chuda jak anorektyczka. Z kłębka sfilcowanej sierści o nijakim kolorze patrzyły na nas wielkie, seledynowe oczy pełne ufności.
Lucynia zamieszkała u nas .Na początek jadła tylko skórki od chleba i pizzy. Walczyła o nie jak lew. Widać tym się żywiła. Potem poszła na ugodę i zaczęła jeść chrupki Royal C. Babycat. Tak zostało. Prosi o nie gruchając słodko i patrząc w oczy. Najlepiej jej smakują jak siedzi się w pobliżu i prowadzi luźną rozmowę. Bo Lucynka lubi towarzystwo ludzi.
Lucynka wypiękniała bardzo. Jest nie dużą koteczką na grubych nóżkach. Ma przedłużony, miękki włos w ślicznym biało-czarnym kolorze. Ogonek wiewiórczy nosi dumnie. Jak jest podenerwowana lub czymś mocno zajęta zawija go jak rogalik. Najpiękniejsze dla mnie są uszka ze sterczącymi kosmykami. W zestawieniu z pięknymi oczyskami dają jej kociej buzi wiele uroku. Bo Lucynia jest wielce urokliwą kocią i bardzo kontaktową. Lubi sobie pogadać z nami. Można się zorientować szybko o co chodzi, jak już kociczkę się pozna. Ma duży zasób kocich słów. Jest wszędobylska i ciekawa. Ale tylko ciekawa. Musi wiedzieć co jest w garach czy na półce. Ale nie niszczy przedmiotów i nie podkrada jedzenia. Jedynie jej chrypeczki nadają się do konsumpcji. Choć nie można być pewnym co mała uzna za doskonałą zabawkę. Bo lubi się bawić i to bardzo. Na przykład prać skarpetki w wodzie, biegać za myszkami, mordować sznureczki, churgotać korkami. Nie można się na nią gniewać jak coś zbroi .Spojrzy swym niewinnym wzrokiem i zagrucha. Wie, że jej wiele wolno i że jest księżniczką.
Weterynarz ocenił jej datę urodzenia na ok. IX/2011. Dzieciak jeszcze co swoje już przeżył. Lucynka szuka domu co ją pokocha najbardziej na świecie. Zapewni jej miseczkę z ulubionymi chrupkami, pogawędzi z nią, pobędzie chwilkę, pozwoli posiedzieć na swych kolanach i wysłucha mruczanek. Bo Lucynia bardzo lubi zasypiać na kolanach człowieka. Jednak Lucynka ma swoje zdanie na temat mizianek i ilości głaskanek. Jak jej coś się nie podoba wyraźnie sygnalizuje swoje niezadowolenie. Ale nie jest agresywna. Charakterystycznie miaukoli. Lucynka nie jest kociolubna. Woli człowieka. Choć z niektórymi kotami bawi się zaszczycając ich swą uwagą.
Lucynka czeka na dom. Ten jedyny.
Mała jest kuwetkowa, wysterylizowana, zaszczepiona i odrobaczona. Ma książeczkę zdrowia.

Istnieje możliwość dowozu kota (do uzgodnienia). Obowiązuje umowa adopcyjna! Brane będą pod uwagę tylko domy nie wychodzące. Kolejność zgłoszeń nie jest brana pod uwagę. Warunkiem adopcji kota jest zapewnienie mu jak najlepszych warunków. Przepraszam, ale telefony zastrzeżone nie będą odbierane a rozmowy adopcyjne es-mesem nie będą prowadzone.